Kryzys
Artykuły na temat kryzysu gospodarczego
Aktualne motto: Pomyślmy, że teraz wszystko potoczyło się już dobrze. Naturalnym następstwem może być taki obraz: Kto chce, ten pracuje. Kto pracuje, jest godziwie wynagradzany. Kto kupuje, dostaje dobry towar. Nasze dzieci uczą się i bawią uśmiechnięte. Nasze żony, mężowie i my sami jesteśmy szczęśliwi.
2025-11-12 Kałuski Bogusław
Przyczyny obecnego kryzysu finansowego i ekonomicznego. Pytania o perspektywy. - Część 11. - Czyj pokój, tego zyski.
Każdy człowiek powinien zadawać sobie pytanie, w jakiej strefie chciałby żyć on sam i jego dzieci.
Przypuszczam, że inżynieria społeczna w ChRL jest stosowana w kierunku przebudowy jaka została zaprojektowana w pierestrojce. Należy przy tym odróżnić propagandę od faktycznych celów. – Niewydolność gospodarki sowieckiej jest oczywista, więc postanowiono ją poprawić, aby ruchy oddolne nie doprowadziły ani do obalenia władzy ani do pogorszenia jej stylu życia. Drugim strategicznym celem jest zachowanie pozycji przez grupę tworzącą władzę. Inwiligacja obywateli została więc unowocześniona, tj. wzbogacona o totalny nadzór elektroniczny. Zbieranie danych nie tylko utrzymuje ludzi w strachu, ale także poprawia możliwości sterowania ich emocjami i celami, w tym zakupami. Unowocześnienie gospodarki jest dokonywane przez pobudzenie w ludziach konsumpcji. Do tego potrzebna jest też różnorodność towarów i usług, zależna od innowacyjności, a ta uruchamia się w ludziach spontanicznie, gdy czują odrobinę wolności. Aby konsumpcja była wykonalna, gospodarka musi być wydajniejsza, ponieważ jednym z elementów zmiany jest zmiana demograficzna, tj. zmiana modelu rodziny z dużą ilością dzieci na model 2+1 ewentualnie 2+2, co radykalnie zmniejsza ilość pracowników. Inwiligacja powszechna daje władzy tzw. haki na każdego człowieka. Po to, aby te haki zbierać, najpierw pozwala się im na korupcję. Propaganda, jakoby inwiligacja służyła ogólnemu, wyższemu dobru, doprowadza do tego, że jest ona wśród ludności nie tylko znoszona i tolerowana, ale nawet chwalona. Chwalić by można było cząstowo, np. gdyby uszczelniała system podatkowy. – W efekcie powstaje nowy typ państwa. Nadal reżimowy, ale już nie sowiecki (z propagandą jakoby komunistyczną), lecz oparty na monopolu władzy (grupy trzymającej władzę) w zakresie środków inwiligacji i przymusu, kapitału (generowania kapitału) oraz innych, istotnych elementów gospodarczych, jak centra innowacyjne, zasoby materiałowe oraz wykwalifikowane grupy pracowników oraz automatów. To jest kapitalizm despotyczny, jak dawny feudalizm.
USA są współtwórcą otwarcia ChRL. Za czasów prezydenta Nixona, w 1971 H. Kissinger pertraktował nowy układ z ChRL, co było początkiem nowych stosunków globalnych. Wydaje się, że w 1971 USA miały na celu nie pokonanie ChRL, ale zneutralizowanie. Nie drogą militarną, ale przez zainfekowanie systemem konsumpcyjnym. Działania 1971 długofalowo dały kapitałowi zachodniemu nowe rynki w strefie sowietów na całej Ziemi, a więc gigantyczne zyski, ale stworzyło zagrożenie prymatu USA w polityce globalnej. Technologie zachodnie dały bowiem ChRL możliwości rozwoju zarówno w rywalizacji globalnej jak i w panowaniu nad ludnością.
Ten proces trwa. Kapitał (właściciele i dysponenci), politycy i dowódcy współpracują z tym, kto ma władzę. Czy będą 2 władze na Ziemi, amerykańska i chińska, czy ugoda kapitałowa na koszt ludności całego świata?
Pierestrojka ZSRR załamała się, bo grupa moskiewska utraciła kontrolę nad jej przebiegiem, co doprowadziło do oderwania się, spod władzy ZSRR, państw Europy Środkowej jak Polska oraz państw bałkańskich. Teraz Putin i jemu podobni starają się odbudować silną pozycję Rosji aby prowadzić interesy z całym światem, a jednocześnie kontrolować ludność „własną”. – Grupa trzymająca władzę w ChRL obserwowała pierestrojkę ZSRR i teraz stara się ją przeprowadzić u siebie (pod zupełnie innymi nazwami), unikając moskiewskich błędów, a dążąc do strategicznych korzyści.
Lokalnie na Ziemi dochodzi do ekstremalnych i spektakularnych walk oraz ludobójstw. Są tolerowane do momentu, aż jakaś grupa państw uzgodni interwencję, za którą idą korzyści militarne i gospodarcze dla tych, co wprowadzają „porządek i pokój”.
Całość tej strategi ma za cel uzyskanie przez któreś z mocarstw nowego rodzaju Pax Romana. Z historii wiemy jednak, że Pax Romana nie był wieczny.
W tej walce bierze udział wiele innych państw mniejszych oraz grup kapitałowych i każdy chce uzyskać korzyści na miarę swej zręczności, dalekowzroczności i siły.
Każdy człowiek powinien zadawać sobie pytanie, w jakiej strefie chciałby żyć on sam i jego dzieci.